طعم تلخ دلتنگی

ازعاشقی باطعمِ دلتنگی وغم سیرم.

ازقصه ی تکراری پاییز دلگیرم

ازاینکه بادلشوره ها کشتی بگیرم هِی

ازاینکه تنهادرخیال مبهمی گیرم

ازرقصِ غمگین قلم درشعردردآلود

ازاینکه داردمی کنداین فاصله پیرم

هربرگِ تقویمِ دلم آبستن زخمی است

فصلی ملال آورشده تصویرتقدیرم

جامانده ام ازکاروان شادمانیها

اززندگی شد تلخی واندوه تفسیرم

دیگرنمی خواهم بمانم درشبی ممتد

باید که از این غربت پیوسته پرگیرم

باخودببراین خسته را تا روشنای عشق

خورشیدمن غیبت کنی آهسته می میرم

✍️جمیله عجم (بانوی واژه ها)